Tragična ljubavna priča Tita: Ja bez nje ne mogu...

Ona elegantno dotjerana na svakoj fotografiji, bila je ponos i modna ikona Jugoslovenki, a maršal Tito je uvijek bio dotjeran i 'skockan' za posjete brojnih poznatih diplomata, političara, pa i slavnih osoba. No, njihova ljubavna priča daleko je od konvencionalne.

Iako su rijetki oni koji su znali da će Jovanka i Josip 15. aprila 1952. godine dati vječni zavjet nedaleko od Iloka, teorije o vjenčanju postoje.

Hrvatski mediji su pisali da, prema riječima mještana, vjenčanje je bilo tajno i održano je u Titovoj vili, koja se nalazi između Šarengrada, Bapske i Iloka. Poslije je službeno, u knjigama, bilo zavedeno u matičnom uredu u Šarengradu u Hrvatskoj.

Tito je imao 60, a Jovanka 28 godina. Iako je slika bila idilična, Tito je prema mnogim partijskim činovnicima, bio diplomata, državnik, ali je i volio žene. Prva nevjenčana supruga Josipa Broza Tita bila je Herta Hass, ali tokom partizanske borbe, čini se da je Tito upoznao svoju najveću ljubav.

Najveća ljubav Josipa Broza Tita

Prije Jovanke Broz, koja je u Srbiji nakon raspada Jugoslavije ostala daleko od glamura statusa koji je uživala u doba socijalizma, Tito je volio Davorjanku Paunović.

Ljubav Davorjanke Paunović i Josipa Broza Tita bila je velika i tragična. Njihov prvi susret bio je početkom 1941. godine u hotelu 'Esplanada' u Zagrebu. Davorjanka je pohađala ilegalni partijski kurs, a Tito je kao generalni sekretar KPJ upoznao sve polaznike kursa.

Ona je tada bila u emotivnoj vezi sa Jovom Kapičićem, studentom medicine, s kojim se upoznala krajem 1939. godine, a Tito je bio u vanbračnoj vezi sa Hertom Has, koja je bila u drugom stanju.

Tokom Titovog boravka u okupiranom Beogradu, od maja do septembra 1941. godine, Davorjanka je bila njegova specijalna kurirka. Tito je boravio na Dedinju, u vili porodice Nenadović, a Davorjanka je boravila u neposrednoj blizini u Rumunskoj ulici.

View this post on Instagram

A post shared by SLAVIC MISERY (@slavicmisery)

Partizanska borba za oslobođenje

Postoji priča tadašnjih partizanskih činovnika da je, nakon napuštanja Foče, Vrhovni štab sa glavninom snaga krenuo ka Bosanskoj krajini.

Na tom putu, početkom jula 1942. godine Marijan Stilinović, koji je bio jedan od najstarijih komunista i tadašnji sekretar partijske organizacije pri Vrhovnom štabu, obavijestio Tita o tome kakav je stav starijih komunista o Davorjanki Paunović, koja je svoju moć i bliskost Titu često koristila za govorkanja o drugim drugovima i drugaricama u partizanskoj ilegali.

Tito je saslušao, primio k znanju i uzviknuo 'Šta ću Marjane, ja bez nje ne mogu!"

Nakon oslobođenja Beograda, krajem oktobra 1944. godine Davorjanka se zajedno sa Titom uselila u Beli dvor.

Nastavila ja da obavlja dužnost njegove lične sekretarice.

Tragičan kraj ljubavi

Početkom 1946. godine Davorjanki se naglo pogoršalo stanje. Vladimir Dedijer, u drugom tomu Novih priloga za biografiju Josipa Broza Tita navodi dio iz historije Davorjankine bolesti:

"Bolovala u toku partizanske borbe u nekoliko mahova, ali se nikada nije redovno liječila. U toku 1944. godine oboljela je ponovo i bila upućena u Sovjetski Savez radi liječenja. Tamo joj je nađen fibrinozni proces u desnom plućnom krilu. Međutim, bolesnica se nije htela podvrći liječenju koje joj je ljekar propisao, pa se vratila u Jugoslaviju", napisao je Dedijer (Novi prilozi za biografiju Josipa Broza Tita, 1980.)

Kada se ponovo razbolila, njena majka Bisenija došla je u Beograd i bila uz nju više od dva mjeseca.

Stanje Davorjanke se naglo pogoršalo, pa je morala otići na hospitalizaciju, a sve vrijeme boravka, Tito joj je slao pisma.

Davorjanka je umrla 1. maja 1946. godine upravo na dan kada se u sanatorijumu trebala održati Prvomajska proslava, koju je organizovala. Tito je bio skrhan, a naredio je da njeno tijelo bude dopremljeno u Beograd gdje je i ukopana u krugu Dvorskog kompleksa na Dedinju.

(Vijesti.ba)